Month: September 2013

The image is a screenshot taken while watching Sydne Lumet’s Equus (1977). While the film was playing there was a bug, the image is neither “made-up” nor the object of digital manipulation. The point of this shot at this instant is in the demonstration of the limits of technology and this case, it’s wear. If understanding the image becomes confusing because of it, it also allows other interpretations.

It’s the juxtaposition of two offset scenes, of which one seems to be sketched, that being of interest to the artist. The movement that is set in the image seems to indicate that something is going to happen, even if this is the smallest of things. Here, the movement is decomposed, yet nothing indicates the presence of a before or an after. This brings us back to the question of the “pregnant instant”, the time of the scene’s length that is at the same time zero as well as set in a duration of time. For Gilles Deleuze, that is the “real present”, “the emergence of logic”. The subtitle participates in this: it makes the image resonate (as well as the characters), thus giving it back its photogram quality.

Colette Dubois

L’image est une capture d’écran prise pendant le visionnage du film de Sydney Lumet, Equus (1977). Il s’agit d’un bug pendant la lecture, l’image n’est donc ni ‘maquillée’, ni objet d’une manipulation numérique. L’intérêt de la saisie de cet ‘instant’ tient dans ce qu’il expose les limites d’une technologie et dans ce cas, son usure. Si la compréhension de l’image en devient confuse, en revanche, elle ouvre à d’autres interprétations.

C’est la juxtaposition de deux plans décalés dont l’un semble seulement esquissé qui intéresse l’artiste. Le mouvement fixé à l’image semble indiquer que quelque chose va advenir, même si cette chose est infime. Ici, le mouvement est décomposé, pourtant rien ne nous indique la présence d’un avant ou d’un après. Ce qui rejoint la question de ‹l’instant prégnant›, celui du temps que dure la scène qui doit être en même temps nul et s’inscrire dans la durée. Pour Gilles Deleuze, il s’agit du «vrai présent», «l’émergence du sens». Le sous-titre y participe: il fait résonner l’image (ainsi que les personnages) et par là, il lui restitue sa qualité de photogramme.

Colette Dubois

Het beeld is een schermafbeelding die gemaakt is tijdens het kijken van Sydne Lumet’s Equus (1977). Terwijl de film aan het spelen was ontstond er een storing. Het beeld is noch ‘gefabriceerd’, noch het resultaat van digitale manipulatie. Het belang van het vastleggen van dit ‘moment’ is dat het de grenzen van een technologie blootlegt en in dit geval, zijn slijtage. Als het begrijpen van het beeld verwarring veroorzaakt, stelt het zich daarentegen ook open voor andere interpretaties.

Het is de juxtapositie van de twee verschoven vlakken, waarvan er slechts één geschetst lijkt te zijn, wat de kunstenaar interesseert. De beweging die aan het beeld gekoppeld is lijkt erop te wijzen dat er iets gaat gebeuren, zelfs als dit iets kleins zou zijn. Hier is de beweging onderbroken, maar niets wijst op de aanwezigheid van een voor of een na. Dit brengt ons terug naar de vraag van het “zwangere moment”, die in de tijd dat de scène zich afspeelt, op hetzelfde moment zowel nul moet zijn als voort moet duren. Voor Gilles Deleuze, is dat het “echte aanwezige”, “het ontstaan van betekenis”. De ondertitel maakt hier deel van uit: het laat de afbeelding resoneren (evenals de personages) en herstelt daarmee de kwaliteit van de fotogram.

Colette Dubois